Πάμε να κάνουμε το γύρο του πλανήτη μας για να δούμε τα πιο παράξενα φυσικά φαινόμενα.Ξεκινάμε από το Old Faithful.
Οπως βλέπετε και στις φωτογραφίες πρόκειται για ένα μεγάλο θερμοπίδακα στο Εθνικό Πάρκο του Γουαϊόμιγκ στις ΗΠΑ.
Εκτοξεύει ζεματιστό νερό σχεδόν κάθε μία ώρα σε ύψος 30 μέτρα. Από το 1870 που τον ανακαλύψανε έχουν καταγραφεί περισσότερες από 30.000 εκρήξεις.
Από τις ΗΠΑ πεταγόμαστε στην Ινδονησία. Ενα τσιγάρο δρόμος είναι....
Εκεί θα δούμε τις παράξενες Kelimutu.
Πρόκειται για τρεις εκπληκτικές κρατηριακές λίμνες με απίθανα ποικίλα χρώματα.
Βρίσκονται στην κορυφή ενός 1.639 μέτρων ηφαιστείου στο νησί Φλόρες.
Και οι τρεις λίμνες αλλάζουν χρώμα
συχνά, ανάλογα με την εποχή και τα μεταλλικά τους στοιχεία.
Surtsey
Στις 10:00 η ώρα, ένα Αυγουστιάτικο πρωινό του 1983, το Ιαπωνέζικο νησί του Κρακατόα εξαφανίστηκε για πάντα από μία και μόνο βίαιη έκρηξη.
Ακριβώς 80 χρόνια αργότερα, μετά από μία σειρά λιγότερων τρομακτικών ηφαιστειακών εκρήξεων κάτω από τη θάλασσα νότια της Ισλανδίας, αναδύθηκε από το πουθενά το νησί Surtsey.
Θα βολτάρουμε στο νησί μωράκι...
Μέσα σε δύο ημέρες μεγάλες ποσότητες λάβας είχαν βγει στην επιφάνεια του νέου νησιού, φτάνοντας το ένα τρίτο του μιλίου από τη μία άκρη στην άλλη.
Θεωρείται πλέον ένα μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Και μετά την Ισλανδία κάνουμε στάση για ανάπαυλα και μπανάκι στη Νεκρά Θάλασσα.
Αντηλιακό, περιοδικό ή βιβλίο και περιμένουμε την επόμενη αναχώρηση.
Με 25% αλάτι, το κανονικό θαλασσινό νερό περιέχει μόλις 4-6%, κανένα ψάρι δεν μπορεί να ζήσει σ' αυτή, ενώ η αυξημένη πυκνότητά της το κάνει πανεύκολο να επιπλεύσει κανείς.
Ξεκινάμε για το Απολιθωμένο Δάσος που βρίσκεται στην Αριζόνα στις ΗΠΑ.
Θα το βρούμε στα πιο αφιλόξενα μέρη της ερήμου ανάμεσα στο Χόλμπρουκ και στο Ναβάχο.
To θέαμα αποτελείται από μία από τις μεγαλύτερες συλλογές από απολιθωμένα δέντρα, κυρίωςAraucarioxylon arizonicum, ένα αρχαίο είδος κωνοφόρου, που έχουν μεταλλοποιηθεί σε χαλκηδόνιο και χαλαζία.
Μόριο με μόριο το ξύλο αντικαθίσταται από την πέτρα, κυρίως πυριτία, αλλά τα ίχνη στοιχείων όπως το σίδηρο και το θειάφι, προσφέρουν το χαρακτηριστικό ιρίδισμα και χρώμα.
Giant’s Causeway
Στη συνέχεια περνάμε τον ωκεανούλη και σταματάμε στην Ιρλανδία. Στο Giant’s Causeway.
Το μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ιρλανδίας είναι ένα γιγαντιαίο βασάλτινο πλέγμα που εξαπλώνεται μέσα στη θάλασσα και από αποτελείται από 38.000 πέτρινους κίονες που έχουν δημιουργηθεί από το γρήγορο πάγωμα της λάβας από μία ηφαιστειακή έκρηξη που συνέβη πριν από περισσότερα από 60 εκατομμύρια χρόνια.
Εμείς ως ευγενικοί άνθρωποι που είμαστε θα ακούσουμε την ιστορία των ντόπιων που θα ισχυριστούν ότι ένας άντρας ο Φιον Μακ Καμχέιλ πετούσε μεγάλα κομμάτια βουνοπλαγιάς στη θάλασσα για να φτιάξει ένα πέτρινο μονοπάτι έτσι ώστε να φτάσει στην αγαπημένη του.
Αλλάζουμε ήπειρο και πάμε στο Pitch Lake στο Τρινιντάντ.
Θα δούμε μία ζοφερή, «απειλητική» λίμνη που είναι γεμάτη όχι με φρέσκο νερό, αλλά αντίθετα με ένα μείγμα από βιτούμιο, άργιλο και αλατόνερο.
Καλύπτοντας περισσότερο από 40 εκτάρια, έχει εξορυχθεί για άσφαλτο από τον 16ο αιώνα και τον εξερευνητή Σερ Γουόλτερ Ράλεϊ που πρώτος πήρε δείγματα για να στεγανοποιήσει το καράβι του.
Όπως μία κανονική λίμνη, η επιφάνεια της κυματίζει, όμως δεν υπάρχει καμία ένδειξη ζωής εκεί κάτω στη λάσπη, εκτός από το είδος των περίεργων μικροοργανισμών που ειδικεύονται να επιβιώνουν σε γεωχημικά απαιτητικές συνθήκες που είναι επιζήμιες στην πλειοψηφία των ειδών.
Πάμε τώρα να δούμε το γηραιότερο πράγμα στον πλανήτη μας.
Τη Γιγάντια Σεκόγια στη Νεβάδα, Καλιφόρνια.
Εξαιρώντας τους μύκητες και τους οργανισμούς που δημιουργούν αποικίες όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, η περίφημη Γιγάντια Σεκόγια («sequoiadendron giganteum» ή αλλιώς «Wellingtonia») είναι το γηραιότερο πράγμα που υπάρχει σ' αυτό τον πλανήτη.
Ναι, ναι! Θα βγάλουμε και εμείς φωτογραφίες... Πότε θα ξανάρθουμε;
Υπολογίζεται πως είναι ηλικίας μεταξύ 23 και 27 αιώνων, με τον κόρμό του μόνο να υπολογίζεται πως περιέχει 1.472 κυβικά μέτρα ξύλου.
Σχεδόν 84 μέτρα ψηλό, έχει 11 μέτρα διάμετρο στη βάση του, ενώ η κορώνα του εκτείνεται σε μεγαλύτερη από 32 μέτρα απ' άκρη σ' άκρη.
Το 2006 έχασε ένα κλαδί και όταν αυτό έπεσε στο έδαφος, μετρήθηκε πως είχε διάμετρο δύο μέτρα ενώ το μήκος του ήταν 30 μέτρα.
Σπήλαια Dachstein
Κομμάτι ενός δικτύου 240 χιλιομέτρων από τούνελ και σπήλαια, οι περίφημες παγωμένες σπηλιές της Αυστρίας βρίσκονται στην περιοχή κοντά στη λίμνη Χάλστατ.
Aurorae ή αλλιώς το Νότιο και Βόρειο Σέλας.
Ίσως το πιο όμορφο και μυστηριώδες ουράνιο φαινόμενο.
Σπάνια έχουν καταφέρει να το μαγνητοσκοπήσουν ή φωτογραφίσουν σε πλήρη εξέλιξη, οπότε αν το δούμε εμείς ζωντανά θα είναι μία εξαιρετική εμπειρία.
Μικρός που είναι ο κόσμος...
Επιμέλεια: Νικολαϊδου Ελένη
ΠΗΓΗ :aristofanis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου