μητέρα τους . Πέραν βέβαια των ποινικών ευθυνών υπάρχει και η ηθική πλευρά του θέματος, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα όποιο ζώο μας ενοχλεί ή παραβιάζει την «επικράτεια μας» :
Όσοι πετάνε φόλες έχουν δει πώς πεθαίνει ένα δηλητηριασμένο ζώο ; Πως, ενώ τρέχει αμέριμνο και χαίρεται την ομορφιά της φύσης ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ξαφνικά αρχίζει να μην ελέγχει τα πόδια του, δεν μπορεί να ανασάνει και βγάζει αφρούς από το στόμα γιατί καίγονται τα σωθικά του; Πως σε λίγα λεπτά νοιώθει να παραλύει το νευρικό του σύστημα και σέρνεται στα γόνατα προσπαθώντας μάταια να ζητήσει βοήθεια με τα μάτια; Πως τελειώνει μέσα σε φριχτούς πόνους είτε μόνο του είτε τριγυρισμένο από απελπισμένους ανθρώπους, που νιώθουν κι αυτοί φωτιά στα σωθικά για τον άδικο χαμό;
Ίσως βέβαια κάποιοι να πουν «Εδώ ο κόσμος χάνεται, πόλεις αφανίζονται, άνθρωποι δολοφονούνται άνανδρα, κι εσείς ασχολείστε με τα ζώα;». Δεν μας αφορούν καθόλου τέτοια ψευτοδιλήμματα. Όταν αγανακτείς για την κακοποίηση της φύσης δε σημαίνει ότι αδιαφορείς για τους ανθρώπους! Το αντίθετο μάλιστα! Η αλληλοεξάρτηση είναι τόσο φανερή που δεν την βλέπουν μόνο όσοι κοντόφθαλμοι ενδιαφέρονται για το προσωπικό τους συμφέρον.
Καλούμε τις τοπικές Αρχές του δήμου πύλου –Νέστορος να αποδείξουν ότι η ευαισθησία τους δεν εξαντλείται στα στενά όρια των ανθρωπίνων σχέσεων, αλλά επεκτείνεται και στον τομέα υπεράσπισης όλων των ζωντανών οργανισμών. Καλούμε επίσης τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να καταγγείλουν δημόσια το γεγονός. Σε κάθε περίπτωση ο αγώνας εναντίον της βαρβαρότητας συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου